Post script

Hayeee! Gulat kayo? Hehe. Syempre hindi pa. Kasi hindi niyo pa natatapos itong tinype ko.

Mamimiss ko (namin) kayo!

Ginawa ko ito dahil hindi kasya kung isusulat ko lahat sa card. Hindi naman ako selfish sa space. Hehe.

RENG!

Akala ko dati mayabang ka. Yun nagtanong ako sayo about sa auto-calc ng B/S. Sabi mo: “Anong auto-calc? Auto-Copy!” haha. Sorry naman.

Pero hindi naman pala. Behave ka din pala.


Don't worry, hindi kita aagawin kay Farrah. hehe

Mommy!

I remember our first day sa floor, yun sa shuttle. Hindi pa tayo close nun. Pagpasok niyo ni Dats sa shuttle, tawa kayo nang tawa. Hindi niyo ako pinansin nun. Sabi ko tuloy "Ang susuplada naman nitong dalawang 'to!" Kaya hanggang ngayon, hindi ko parin maisip na magiging close tayo. Drama ba Mommy?

Natouch ako sa letter mo:

“Kierla, my son,

…Wag kang magbabago. Keep on making others happy and most importantly, always be happy. Enjoy life. You deserve to be truly happy ‘coz you’re a great person…”

Hindi ko na sinulat lahat, kasi ayaw mo palang ipakita sa lahat. Pero wala ka nang magagawa. Hehe. Baka Makita ito ni Obama, at least sikat letter mo! Haha

At may pahabol pa ha:

“P.S. Bantayan mo si Daddy.”

-Sure thing.

To both of you:

Hindi ko man kayo mapapabaunan ng matatamis na tsokolate. But I am pretty sure, that our memories can represent of what our friendships are. Full of sweetness, NO (not less) bitterness.

Good luck!
We'll miss you both.
See you around, very soon.

 ;>

I Love You Friend!




Don't forget me, every 10:00pm.. TMS & QFD!